دانلود آهنگ دوست رضا یزدانی

بزرگ بود و از اهالی امروز بود و با تمام افق های باز ،نسبت داشت و لحن آب و زمین را چه خوب میفهمید صداش به شکل حزن پریشان واقعیت بود و پلک هاش مسیر نبض عناصر را به ما نشان داد و دست هاش هوای صاف سخاوت را ورق زد و مهربانی را به سمت ما کوچاند و او به شیوه باران پر از طراوت تکرار و او به سبک درختان میان عافیت نور منتشر میشد همیشه کودکی باد را ،صدا میزد همیشه رشته ی صحبت را به چفت آب گره میزد و بارها دیدی که با چقدر سبد برای چیدن یک خوشه بشارت رفت ولی نشد که روبروی وضوح کبوتران بنشیند و رفت تا لب هیچ و پشت حوصله نور ها دراز کشید و هیچ فکر نکرد که ما میان پریشانی تلفظ درها برای خوردن یک سیب چقدر تنها ماندیم بزرگ بود و هست بزرگ بود و هست بزرگ بود و هست بزرگ بود و هست