در۱۳۲۶ در روستای گرجی‌محله‌ شهرستان بهشهر متولد شد. محمدرضا اسحاقی گرجی تحت تاثیر مادرش که اهل شعر و موسیقی بود شیفته هنر شد. او در سن ۱۱ سالگی موسیقی را با ساز تنبک نزد استاد «حسن علی‌پور» آغاز کرد و پس از چندی به آموختن للوا پرداخت تا اینکه با ساز دوتار آشنا شد. دو تار مازندرانی بیشتر در شرق مازندران نواخته می‌شود و تا ناحیه ترکمن صحرا امتداد یافته و به دوتار ترکمن و خراسان می‌پیوندد. دوتار مازندران در حال فراموش شدن بود که با همت و تلاش اسحاقی دوباره احیا شد. اسحاقی در آموختن و فراگیری موسیقی نواحی مازندران تلاش بسیاری کرده و در حال حاضر یکی از راویان مقام‌های سازی و آوازی مناطق شرقی مازندران است. او علاوه بر مقام‌ها، احیاکننده بخش خنیاگری موسیقی مازندران نیز به شمار می‌رود؛ به طوری که اسحاقی را می‌توان آخرین روایتگر و میراث‌دار موسیقی خنیاگری مازندران دانست. آرش، خسرو، اصغر و خشایار چهار فرزند اسحاقی هستند که همگی نزد او موسیقی را آموخته و پدر را در کنسرت‌ها و در بخش آموزش همراهی می‌کنند. اسحاقی علاوه بر نواختن دوتار در ساختن دوتار و همچنین کمانچه مهارت بالایی دارد. او در سال ۱۳۶۴ به جشنواره‌ موسیقی فجر دعوت شد و تا کنون در ۲۶ دوره از جشنواره حضور داشته است. اسحاقی در سال ۱۳۶۵ گروه موسیقی «مشتاق حسن» را با کمک مرحوم استاد «محمد صادق اسحقی گرجی» تشکیل داد و با این گروه در جشنواره‌های متعددی همچون، جشنواره فجر، موسیقی نواحی، ذکرالذاکرین و... شرکت کرد و بارها موفق به کسب مقام‌هایی نیز شد. از جمله آثار منتشر شده استاد محمدرضا اسحاقی می‌توان به آلبوم‌های موسیقی «حماسی»، «عاشقانه‌ها»، «شبی به نغمه و نوا»، «آیینی (منظومه‌های روایی تبری) »، «سوز گِلام»، «تی‌تی کاک» و «زِلف شِه» اشاه کرد. او به عنوان نوازنده و خواننده موسیقی متن سریال پایتخت با گروه موسیقی محلی مازندرانی «تبری» همکاری می‌کند. اسحاقی بانی تکمیل پروژه ساخت فرهنگسرای شرق مازندران در حیاط منزل خود برای دوستداران فرهنگ و موسیقی مازندران است.