آدرین برودی: اختلال خوردن و PTSD بعد از پیانیست
آدرین برودی می‌گه تغییر جسمی که برای فیلم «پیانیست» داشت، باعث شد دچار اختلال خوردن و PTSD بشه.
برودی درباره سختی‌هایی که برای بازی در این نقش برده صحبت کرده، نقشی که براش جایزه اسکار گرفت. توی این فیلم که سال ۲۰۰۲ به کارگردانی رومن پولانسکی ساخته شد، برودی نقش یه بازمانده از هولوکاست به اسم ولادیسلاو اشپیلمان رو بازی کرد.
برای این نقش، برودی یه رژیم غذایی خیلی سخت گرفت و ۳۰ پوند وزن کم کرد، وزنش رسید به ۱۲۹ پوند. گفته شده حتی آب هم به سختی می‌خورده وقتی فیلم‌برداری شروع شد. جالب اینه که فیلم به صورت معکوس گرفته شده بود تا اشپیلمان رو توی بدترین حالت جسمیش نشون بده.
برودی به مجله نیویورک گفته: «این تغییر فیزیکی برای روایت داستان لازم بود. ولی باعث شد روحاً به یه درک عمیق از گرسنگی و خالی بودن برسم، چیزی که قبلاً هیچ وقت تجربه نکرده بودم.»
این تجربه تأثیرات موندگاری روش گذاشته، مثل بی‌خوابی و حملات پانیک. خودش هم تایید کرده که از کل این تجربه دچار PTSD شده.
برودی اضافه کرده: «من حداقل یه سال دچار اختلال خوردن بودم. بعدش هم یه سال افسرده بودم، شاید هم تا آخر عمرم! (شوخی می‌کنم، شوخی می‌کنم.)»
این بازیگر که به روش متد اکتینگ معروفه، برای نقش‌های مختلف خودش رو توی موقعیت‌های خاصی قرار داده. مثلاً وقتی داشت فیلم «ژاکت» رو بازی می‌کرد، از کارگردان خواست که توی یه ژاکت مخصوص رهاش کنن تا حسش رو درک کنه. یا مثلاً توی فیلم «تابستان سم»، یه نفر تصادفاً یه مشت زده تو صورتش که باعث شده یه فرورفتگی دائمی روی صورتش بمونه.
توی فیلم «اکسیژن» که نقش یه قاتل سریالی با براکت دندون رو داشت، ترجیح داده از براکت مصنوعی استفاده نکنه. ولی گفته: «اصلاً نمی‌دونستم چقدر دردناکه، تا وقتی که با انبر اون لعنتی‌ها رو از دندونام کشیدن بیرون!»