20 سال بعد از اسکار آدرین برودی اولین گلدن گلوبش را برد
20 سال بعد از اسکار آدرین برودی اولین گلدن گلوبش را برد: “آدرین برودی درباره فراز و نشیب‌هایی که به بازگشت با «بروتالیست» منجر شد – پشت صحنه گلدن گلوب”
“سال‌ها گذشته.” آدرین برودی دیشب پشت صحنه گلدن گلوب این حرف رو زد، وقتی داشت به مسیر حرفه‌ای خودش از گرفتن اسکار برای فیلم «پیانیست» تو سال ۲۰۰۳ تا اولین جایزه بازیگر نقش اول درامش برای «بروتالیست» امشب فکر می‌کرد.
گفت: “تو زندگیم و کارم کلی فراز و فرود داشتم. این مسیر بهم دیدگاه داده، باعث شده قدر این لحظه رو بدونم، چون ممکنه هر لحظه از دست بره.”
“خیلی ممنونم. زندگی حرفه‌ای فوق‌العاده‌ای داشتم، ولی با این حال پیدا کردن کارهایی مثل این هنوز یه چالشه. اینکه دوباره تو زندگیت یه موفقیت داشته باشی، هم شفاست، هم لذت‌بخش. این پروژه به سختی‌ها و مبارزات خانوادم اشاره می‌کنه، چیزایی که بهم پایه محکمی به‌عنوان یه بازیگر آمریکایی داده.”
برودی تو فیلم «بروتالیست» نقش یه معمار مجار یهودی رو بازی می‌کنه که بعد از جنگ جهانی دوم به آمریکا پناه آورده. خودش گفت این فیلم براش خیلی شخصیه، چون مادر و پدربزرگ و مادربزرگش سال ۱۹۳۶ از مجارستان فرار کردن. تو فیلم، معمار داستان برای یه تاجر املاک تندخو (با بازی گای پیرس) کار پیدا می‌کنه. فیلم امشب همه رو غافلگیر کرد و جایزه بهترین فیلم درام و بهترین کارگردانی رو برای بردی کوربت گرفت.
وقتی درباره اینکه یه بازیگر یهودی بودن چطور بهش کمک کرده تا با یهودستیزی‌ای که شخصیتش تو «بروتالیست» تجربه می‌کنه ارتباط بگیره، صحبت کرد، گفت: “متأسفانه یهودستیزی خیلی زیاده. این چیزی‌ـه که شخصیت من ازش فرار می‌کنه، اون‌همه آزار، فقط به‌خاطر یهودی بودنش، عقاید هنری‌ش و ارزش‌هاش. اینکه تحت فشار باشی، قضاوت بشی و به‌عنوان «دیگری» شناخته بشی. اینکه بیای با کلی امید و رؤیا، ولی هنوز با همون چالش‌ها روبه‌رو باشی. این مسائل هنوز وجود دارن. برای من این نقش‌ها خیلی شخصی‌ـه و باعث می‌شه قدردان باشم که می‌تونم تو قصه‌هایی حضور داشته باشم که درباره این مسائل و خیلی چیزای دیگه حرف می‌زنن و دید می‌دن.”