بررسی فیلم Asteroid City اثر وس اندرسون
فیلم درام شهر سیارکی Asteroid City، آخرین اثر وس اندرسون، با حضور فهرستی از ستارگان سینما. وس اندرسون، کارگردانی با سبک منحصر به فرد و فعال در صنعت سینما، در سال‌های اخیر آثار متعددی را خلق کرده است. فیلم‌های وی غالباً با طراحی بصری جذاب و صحنه‌پردازی قدرتمند شناخته می‌شوند که امضای کار او به شمار می‌روند. حتی بدون دانستن نام کارگردان، مخاطبان می‌توانند آثار او را تشخیص دهند. اندرسون معمولاً به فروش یا محبوبیت آثارش اهمیتی نمی‌دهد.
شهر سیارکی جدیدترین ساخته اوست که ویژگی‌های مشخص کارهای اندرسون را داراست اما این فیلم کمدی به عنوان یکی از آثار ضعیف اندرسون تلقی شده است. شهر سیارکی Asteroid City، در واقع نمایش در نمایشی است که گاه به نمایش سومی نیز می‌پردازد.
فیلم با تصویری سیاه و سفید آغاز می‌شود و برایان کرانستون را به عنوان یک مجری تلویزیونی معرفی می‌کند که اطلاعاتی درباره تئاتری ارائه می‌دهد، تئاتری که اندرسون مخاطب را به درونش می‌برد. پس از معرفی ادوارد نورتون به عنوان نویسنده این تئاتر، فیلم وارد فضای رنگی شده و داستان در شهر سیارکی روایت می‌شود.
فیلم بر روی معنای زندگی، مرگ و فناپذیری تمرکز دارد اما به نتیجه‌ای قاطع نمی‌رسد. اندرسون پیامی مبهم مبنی بر انجام دادن کار بدون توجه به معنای آن می‌دهد. با این حال، شهر سیارکی با ریتمی کند و روایتی یکنواخت روبرو است که تمرکزی بر روی شخصیتی خاص ندارد و مخاطب را از خود دور می‌کند. فیلم در بیان موضوع معنا نیز ناتوان است و گاهی به شعار دادن می‌افتد.
با وجود فهرستی از بازیگران سرشناس، حضور آنها تأثیری در این فیلم عاشقانه ندارد و اثر می‌توانست با بازیگران کمتر شناخته‌شده نیز ساخته شود. این نشان دهنده استفاده از نام بازیگران برای جلب توجه است بدون اینکه فیلم بتواند فضایی برای ایفای نقش معنادار آنها ارائه دهد. نتیجه‌گیری اینکه شهر سیارکی یکی از آثار کمتر موفق اندرسون است که شاید پیام‌هایی مهم داشته باشد اما در بیان آنها ناتوان مانده و نتوانسته است مخاطب را متقاعد کند.