بررسی فیلم رنفیلد Renfield
فیلم رنفیلد Renfield، یک کمدی/ترسناک به کارگردانی کریس مک‌کی است که به تازگی منتشر شده است و نیکلاس کیج خون‌آشام در شکل شماتیک کلاسیک کنت دراکولا و همانطور که انتظار می‌رفت، نیکلاس هولت عمدتاً بی‌گناه است که نقش مثبت داستان است. در این فیلم بازیگر کره ای/چینی الاصل این روزهای هالیوود اکوافینا با صدای طعنه آمیز و دورگه خود به ایفای نقش پرداخته است.
این دوره از بازیگران قدیم و جدید هالیوود به کارگردانی کریس مک کی و البته نویسندگی رایان ریدلی فیلمی به نام «رنفیلد Renfield» را تشکیل داده است که داستان آن حول محور دژخیمان و خدمتکار قسم خورده «کنت دراکولا» به نام «Renfield» (نیکلاس هولت) است که سال های زیادی از عمر خود را به عنوان مامور درجه یک «دراکولا» گذرانده و خدمات مختلفی را برای او ارائه کرده است، از جمله یافتن قربانیان مختلف و اغلب بی گناه برای غذا دادن به ارباب ظالم و خونخوارش یا کمک به او در مبارزه با شکارچیان دراکولا.
در عوض، کنت دراکولا به رنفیلد توانایی های مختلفی داده است که مهمترین آنها عمر طولانی و همچنین قدرت مبارزه از طریق خوردن حشرات به عنوان منبع انرژی است. اینها طرح اصلی فیلم «رنفیلد» هستند، اما پس از تماشای کامل این فیلم متوجه می شویم که این اثر چیزی جز لحن کمدی نسبی با جلوه ای لحظه ای و کوتاه ندارد که البته همان لحن راکن استوار، بازیگر باتجربه و نسبتا خوب «نیکلاس کیج» است که رفتار و کنش شماتیک «کنت دراکولا» را جذاب و البته طنز می کند و دوم خشونت مربوط به چشمه خون که البته با کمی دقت به نظر می رسد از بازی محبوب مورتال کمبت الهام گرفته شده است.
اما فیلم «رنفیلد» از نظر فیلمنامه و داستان و یا حتی شخصیت پردازی چیزی برای ارائه و کشش برای مخاطب ندارد. او فیلم را با دغدغه هایی آغاز می کند که کیلومترها دورتر هستند یا حتی با جنبه های بصری فیلم در تضاد هستند. در ظاهر دغدغه اصلی فیلم مربوط به «رنفیلد» و افسردگی او به دلیل ناامیدی از استادش «دراکولا» است که یک گزاره صرفا شنیداری است.
خلاصه و معرفی اولیه فیلم که نشان از آشنایی و همکاری این دو دارد، فقط تصویر و ظواهر یک فیلم کلاسیک را دارد و بیش از آن در تصویر یک خلاصه تبلیغاتی نیست و نه یک روایت تصویری! دلیل عضویت «رنفیلد» در جلسات مثبت اندیشی چیست؟ در ظاهر عدم توجه و علاقه، اما درون فیلم منطق روایی خود را به خوبی برای مخاطب توضیح نمی دهد.در لحظات کوتاه، این قرار گرفتن در معرض توجه را می بینیم، مثلاً در اواسط فیلم (تشویق ازدحام جمعیت در کافه)، اما بسیار لحظه ای است به طوری که حتی تبدیل به یک «آرزو» نمی شود و به سرعت فراموش می شود. وقتی دنباله به پایان می رسد
بدتر از پرداخت «رنفیلد Renfield»، فیلمنامه هیچ مورد جذابی برای شخصیت «کنت دراکولا» در نظر نگرفته است! به نظر می رسد بازیگران فیلم تنها به گریم و بازی «نیکلاس کیج» در نقش دراکولا بسنده کرده و شخصیت دراکولا را در حماقتی پرداخته رها کرده اند. چرا حماقت و نادانی؟ چون دلیل خاصی و قابل توجهی برای نیاز «کنت دراکولا» به «رنفیلد» وجود ندارد؟ چرا دراکولا با تمام قدرت و هیبتی که دارد، رنفیلد را که یک فرد ملکی بیش نبود، به عنوان خواستگار اصلی خود انتخاب می کند؟ یا چرا دیگری یا علاوه بر او در سال های سال به خدمت خود نمی گیرد؟ درگیری یا علت اصلی وابستگی دراکولا به رنفیلد چیست؟
اینها سوالاتی است که فیلمنامه هیچ پاسخ و تحولی برای مخاطب در نظر نمی گیرد و نکته جالب اینجاست که در میانه فیلم، درگیری و تقابل اصلی دو شخصیت اصلی دراکولا و رنفیلد نیز در همین رابطه است. در مورد سایر شخصیت ها، فیلم مطلقاً هیچ دستمزدی ندارد و حضور آنها فقط برای مترسک است. «ربکا» (آکوافینا)، افسر پلیسی که بهانه مرگ پدرش را دلیل اعمالش می‌کند، فقط جنبه شنیداری دارد و جز یک اقدام کلیشه‌ای، بدون توانایی خاصی از او چیزی نمی‌بینیم. مثلاً «عدالت جویی».
مورد جالب «ربکا» هم اینجاست که بدون هیچ مانور خاصی از خود فیلم روی او و شخصیتش، در پایان فیلم در اولین برخورد با «کنت دراکولا»، دراکولا طوری با او رفتار می کند که انگار یک شخصیت منحصر به فرد دیده است. ویژگی در او و سعی دارد او را اغوا کند تا به تیمش بپیوندد! این یعنی حماقت، نادانی و مسخره بودن که فیلم هیچ چیز خاصی برای پرداختن ندارد و در عوض برای پرکردن سکانس هایش دست به این اقدامات غیرمنطقی و مضحک می زند.
دیگر شخصیت های فیلم مانند «الا» (شهره آغداشلو) در نقش رئیس مافیا و پسرش «تدی» (بن شوارتز) همانطور که گفته شد فقط مترسک هایی برای پرکردن هسته های توخالی فیلم هستند. هیچ ویژگی و قابلیتی از خود ندارند و فیلم در نهایت استفاده از این دو برد برابر با لحن کمیک فیلم است و نه بیشتر.