
182 میلیون دلار فروش برای نوستالژی لیلو و استیچ
🎬 «لیلو و استیچ» و قدرت نوستالژی زیلنیالها در گیشه
182 میلیون دلار فروش برای نوستالژی لیلو و استیچ، نوستالژی چیز جدیدی نیست، اما هنوز اونطور که باید بین نسل زیلنیال (اونایی که بین آخرای دهه ۸۰ تا اولای دهه ۹۰ میلادی به دنیا اومدن، یعنی بین نسل Z و میللنیال) بهدرستی استفاده نشده — نسلی که الان یکی از پرجمعیتترین گروههای سنی توی آمریکاست.
یه آدم بزرگ بیفرزند بودن و نشستن تو یه بار با شراب طبیعی، منتظر اکران یه فیلم بچهگونه لایو-اکشن مثل «Lilo & Stitch»، تجربهایه که آدمو واقعاً متواضع میکنه! اما خب، درست مثل شراب نارنجی، نوستالژی هم یه جور مخدره.
این آخر هفته، یه موجود آبی سگمانند و یه دختربچه شش ساله شیطون، تونستن دوتا فیلم تام کروز رو کنار بزنن — یکی «ماموریت غیرممکن» و بعدش هم «تاپ گان: ماوریک» رو. فیلم لایواکشن «Lilo & Stitch» با فروش ۱۸۲.۷ میلیون دلاری توی آمریکا رکورد زد.
شاید در نگاه اول، عجیب باشه که یه انیمیشن نهچندان محبوب دیزنی بتونه همچین موفقیتی بیاره، ولی برای زیلنیالها که باهاش بزرگ شدن، این فیلم یه خاطرهی پررنگه. از سال ۲۰۰۲ که اومد، با ویدیو، دیویدی، سریال کارتونی، بازی و کلی جنسهای مرتبط، توی خونه خیلیها جا خوش کرد.
جالبه که برای نسخه لایواکشن، ۵۶٪ تماشاگرها جزو مخاطبهای عمومی بودن، نه خانوادهها — که از استاندارد فیلمهای بچهگونه بیشتره. توی گروه سنی بین ۱۸ تا ۳۴ سال، حضور پررنگی توی سینما داشتن. فیلم در اصل برای پخش توی دیزنیپلاس ساخته شده بود، ولی بعداً تصمیم گرفتن بهجای استریم، اکرانش کنن. دیزنی هم کمکم دوباره تمرکزش رو از استریم به سینما برگردونده.
زیلنیالها عادت رفتن به سینما رو از بچگی دارن، حتی اگه این عادت با استریم کمرنگ شده باشه، هنوز از بین نرفته. یه تهیهکننده که سنوسالش بیشتر بود و ارتباط خاصی با استیچ نداشت، میگفت از واکنش بچههای ۲۰ تا ۳۰ ساله تیم تعجب کرده که چقدر با شور و شوق منتظر این فیلم بودن.
این تابستون هم یه امتحان دیگه از قدرت این نسل تو گیشه در راهه: فیلم جدید «Freakier Friday» با بازی لیندزی لوهان — ستاره محبوب زیلنیالها. و اواخر پارسال، دیزنی بالاخره ساخت قسمت سوم «دفتر خاطرات شاهدخت» با بازی آن هتوی رو تأیید کرد، که اعلامش توی اینستاگرامش کلی لایک گرفت.
ته ماجرا؟ نوستالژی همیشه کار میکرده، ولی حالا وقتشه که نسل زیلنیال هم سهم خودش رو بگیره. اونا توی تعطیلات بلند آخر هفته اومدن سینما تا یه تیکه از کودکیشون رو زنده کنن — چه با بچههاشون، چه تنهایی یا با پارتنر، مهم اینه که «اوهانا یعنی خانواده، و خانواده یعنی هیچکس تنها یا فراموش نمیشه». مخصوصاً توی سالن سینما. 🎟️🍿